Linergistki, szczególnie te początkujące napotkają często na problem, wynikający z braku zrozumienia podziału pigmentów. A wiadomym jest, że chcąc świadomie przeprowadzać pigmentację, musimy znać skład pigmentów, których używamy podczas zabiegu.
W środowisku PMU używa się często nazw potocznych, które nie mają nic wspólnego ze stanem faktycznym. Mylne nadawanie nazw może doprowadzić do wielu nieścisłości, a w konsekwencji do nieodpowiedniego doboru pigmentu do danej techniki, czy skóry klientki.
Postaram się w kilku krótkich słowach przedstawić podstawowy podział oraz różnice pomiędzy poszczególnymi pigmentami- a w zasadzie już na wstępie zaznaczając, że właśnie słowo pigment jest mniej adekwatne w zastosowaniu do produktu, który umożliwia pigmentację- w zasadzie jest to mieszanina barwiąca. (MB-skrót w późniejszej części artykułu)
Powszechną wiedzą jest to, że w MB zawiera cząstki barwiące (pigmenty) dwojakiej natury: organiczne oraz nieorganiczne oraz szereg innych substancji tworzących całość- tj. woda destylowana, spoiwa itd..
Podział cząsteczek barwiących
Podstawowe klasy związków węgla
Związki węgla można sklasyfikować na dwie grupy
Podstawowy podział opiera się na zależności od jego stanu- węgiel może występować w stanie „wolnym”, nie tworząc wiązań chemicznych z innymi pierwiastkami (węgiel nieorganiczny) lub w stanie związanym z innymi pierwiastkami (organiczny lub nieorganiczny)
Węgiel w stanie związanym może tworzyć związki organiczne lub nieorganiczne.
Podział ten oparty jest na budowie chemicznej, nie na źródle pochodzenia- jak często słyszy się- np. pigment mineralny lub „naturalny”.
Czy pracujemy na pigmentach mineralnych?
Z definicji związek mineralny jest pochodzenia naturalnego- uzyskiwany jest z minerałów (skał osadowych), np:
- Węglan wapnia (kalcyt) CaCO3
- Węglan magnezu (magnezyt) MgCO3
- Węglan cynku (smithsonit) ZnCO3
Słowo „mineralny” w odniesieniu do MB w PMU stosowane jest potocznie i niewłaściwie w stosunku do cząstek barwiących nieorganicznych.
Organiczny/nieorganiczny
Właściwym określeniem jest zatem pigment nieorganiczny, czyli taki, który w swoim składzie posiada wyłącznie cząstki barwiące o prostej budowie, niezawierające łańcuchów węglowych, czy pierścienie węglowych.
Związki organiczne mogą występować w postaci długich łańcuchów węglowych, w których atomy węgla są połączone wiązaniami kowalencyjnymi. Te łańcuchy mogą być proste, rozgałęzione lub cykliczne.
Związki nieorganiczne zazwyczaj nie tworzą długich łańcuchów węglowych.
Kolejną cechą związków organicznych jest to, iż mogą zawierać grupy funkcyjne, które są charakterystycznymi grupami atomów, nadającymi określone właściwości chemiczne i reaktywność.
Ogólne przykłady związków węgla organiczne:
Przykłady grup funkcyjnych to alkohole (-OH), aldehydy (-CHO), ketony (C=O), kwasy karboksylowe (-COOH) itd.
Przykłady cząstek barwiących organicznych:
C.I. 21110: Pigment Yellow
C.I.121160 Pigment Yellow 12
C.I. 12470: Pigment Red 5
C.I. 21115: Pigment Yellow
C.I. 11780: Pigment Red
C.I. 71105: Pigment Blue 15
Związki nieorganiczne mogą również zawierać grupy funkcyjne, ale są one zwykle mniej zróżnicowane i mniej liczne niż w związkach organicznych.
Ogólne przykłady związków węgla nieorganiczne
Dwutlenek węgla (CO2)
Cyjanki (związki cyjankowe)
Węglan wapnia (CaCO3)
Węglan sodu (Na2CO3)
Przykłady cząstek barwiących nieorganicznych:
Tlenki żelaza:
CI 77499 – czarny
CI 77491 – czerwony
CI 77492 – żółty
CI 77891 – biały dwutlenek tytanu
CI 77266 – carbon black, Black 6 (80% atomowa struktura krystaliczna-nieorganiczny z 20% domieszką frakcji organicznych węglowodorów z ropy naftowej)
CI 77288, 77289 – zielone tlenki chromu
Rodzaje węgla w stanie niezwiązanym:
węgiel nieorganiczny w formie krystalicznej, ustrukturyzowanej:
- Diament
- Grafit
- Fulereny
Rodzaje węgla w stanie niezwiązanym z innymi pierwiastkami różnią się strukturą, właściwościami i zastosowaniami. Każdy z nich ma unikalne cechy, które wynikają z różnic w układzie atomów węgla.
węgiel nieorganiczny w formie amorficznej, nieustrukturyzowanej:
Węgiel amorficzny to forma węgla, która nie ma uporządkowanej struktury krystalicznej jak diament czy grafit. Węgiel amorficzny charakteryzuje się chaotycznym układem atomów węgla, co powoduje, że ma różne właściwości w porównaniu do form krystalicznych.
- Węgiel drzewny
- Węgiel brunatny
- Węgiel aktywny
- Węgiel do pisania
Carbon Black – tu zastosowanie ma słowo pigment „hybrydowy”
Carbon Black, czyli barwiąca cząstka czarna o numerze C.I. 77266 jest produktem otrzymywanym w wyniku spalania węglowodorów z dużą ilością węgla, takich jak gaz ziemny, nafty lub ropa naftowa, w kontrolowanych warunkach. Carbon Black używany w PMU może pochodzić z 3 różnych szlaków syntezy, w zależności od których może wykazywać inne właściwości.
Sposoby pozyskiwania carbon black:
- Metoda lampowa
Produktem końcowym tej syntezy jest pigment Black 6 „hybrid channel”
Zawiera ok. 80% nieorganicznego węgla atomowego oraz 20% frakcji węglowodorów z ropy naftowej (związki organiczne) - Metoda kanalikowa
Produktem końcowym tej syntezy jest pigment D&C Black 2
Zawiera ok. 20% nieorganicznego węgla atomowego oraz 80% frakcji węglowodorów z ropy naftowej (związki organiczne) - Metoda spalania na gorąco (termalna):
Produktem końcowym tego procesu jest pigment Black 7- „thermal black”
Zawiera ok. 99% nieorganicznego węgla atomowego
Słowo hybrydowy odnosi się do cząstki carbon black zawierającej zarówno frakcje węglowodorową, czyli organiczną, jak i amorficzny, nieorganiczny węgiel w stanie niezwiązanym.